Το Κατώι τής Γιαγιάς και του Παππού.🍁
Κάθε καλοκαίρι διακοπές στη γιαγιά και τον παππού στο Χωριό . Αναμνήσεις γεμάτες γέλια,χαρές,
ξεγνασιά και ατελείωτο παιχνίδι.
Το "μαγικό" κατώι ήταν χώρος υπόγειος που χρησίμευε σαν αποθήκη . Ο παππούς κλείδωνε εκεί όλα τα σημαντικά του πράγματα , το κρασί που έφτιαχνε ο ίδιος , τα εργαλεία του , τα τυριά του ,μέχρι και τα ζυμωτά καρβέλια της γιαγιάς σκεπασμένα μέσα στη σκάφη...και λέω "μαγικό" γιατί σάν μικρά παιδιά και εμεις εκει καναμε τις μεγαλυτερες και πιο ομορφες ανακαλυψεις .εκει φυλαγε τα κουλουρακια η γιαγια το πασχα που πριν ακομα τελειωσει η νηστεια εμεις κλεβαμε και τρωγαμε αν και εφοσον βρισκαμε το κλειδι της μεγαλης ,παλιας, ξυλινης πορτας .
περασαν τα χρονια μεγαλωσαμε και εμεις! βρηκαμε επιτελους χρονο μετα απο πολυ καιρο να ξανακατεβουμε στο χωριο χωρις πλεον την παρεα της γιαγιας και του παππου .
Ολα ειχαν αλλαξει τριγυρω . Το βλεμμα μου επεσε με μια γρηγορη ματια στην αλλαγη της πορτας στο κατωι . Ξαφνιαστηκα και ρωτησα τους γονεις μου σαστισμενος αν πεταξαν την παλια ξυλινη πορτα .Μου απαντησαν πως δεν την ειχαν πεταξει και την ειχαν φυλαξει στο υπογειο.
Αφου λοιπον πηρα θετικη απαντηση και ετρεξα να της ριξω μια ματια ,αποφασισα μεσα σε δευτερολεπτα οτι την θελω και θα την παρω στην Αθηνα να κανω κατι ομορφο με αυτην .
Απο εκεινη τη στιγμη και επειτα περνουσαν απο το μυαλο μου χιλιαδες ιδεες που περιμενα να φτασω αθηνα να της υλοποιησω .
Μετα απο αρκετο μπλα-μπλα ειμαι στην ευχαριστη θεση να σας παρουσιασω : Τα Τα ΤααααΑ!
την πορτα του κατωιου , ομολογω οτι ειναι πανω απο 150 χρονων και για μενα ενα αριστουργημα .
Ισως να μην μπορειτε να φανταστειτε ολα οσα σκεφτηκα να κανω μολις την ειδα , πιστευω ομως θα σας εκπληξει το αποτελεσμα οπως και εμενα οταν τελειωσα με αυτην.
1ο βημα ) ξεκινησα με ενα λεπτο γυαλοχαρτο να τριβω ολη την πορτα καλα.
το χρωμα που ειχε πανω της μου αρεσε γιατι ταιριαζε με τον μοντερνο χωρο μου στο διαμερισμα μου ,στην Αθηνα , απλα θα προσθετα καποιες πινελιες με χρωματα κιμωλιας οπου χρειαζοταν και ηταν απαραιτητο.
2ο βημα ) χρησιμοποιησα καποια απο τα καλουπια που εχω αγορασει για να διακοσμησω με πηλο καποια μερη της πορτας .
4ο βημα ) προσθεσα μερικες ομορφες χρωματικες διακοσμησεις ταμποναροντας πανω απο ενα σεμεδακι που δανειστικα απο την μανα μου .
5ο βημα ) Σκεφτηκα οτι θα ηταν πολυ ομορφο μεσα στο μεγαλο τελαρο να εβαζα εναν καθρευτη , οχι ομως εναν τυχαιο καθρευτη . ηθελα κατι να ταιριαζει με την παλαιοτητα της πορτας και να της δινει ακομα μεγαλυτερη αξια . οποτε πηρα τα μετρα και παραγγειλα εναν καθρευτη με εφε που να δειχνει την οξειδωση του απο τον χρονο και επιπλεον προσθεσα και μερικα ξυλινα διακοσμητικα τα οποια και περασα με χρωμα αφου τα τοποθετησα πανω της και ειδου το αποτελεσμα :
6ο βημα και τελευταιο ) αφου καμαρωνα για αρκετη ωρα για το ποσο πολυ μου αρεσε για αυτο που εβλεπα μπροστα μου , παρεμενε ενα τελευταιο πραγμα . να παρει την θεση της εκει που της αξιζει ,οχι πλεον σαν πορτα που θα κλεινει και θα ανοιγει στο κατωι γιατι γερασε ποια για τετοια, αλλα σαν κατι που θα διακοσμει τον τοιχο μου και θα φερνει αναμνησεις απο μια αλλη εποχη .
Την εποχη της Γιαγιας και του Παππου .
ελπιζω να σας αρεσει και εσας οπως αρεσε και σ εμενα !!
περασαν τα χρονια μεγαλωσαμε και εμεις! βρηκαμε επιτελους χρονο μετα απο πολυ καιρο να ξανακατεβουμε στο χωριο χωρις πλεον την παρεα της γιαγιας και του παππου .
Ολα ειχαν αλλαξει τριγυρω . Το βλεμμα μου επεσε με μια γρηγορη ματια στην αλλαγη της πορτας στο κατωι . Ξαφνιαστηκα και ρωτησα τους γονεις μου σαστισμενος αν πεταξαν την παλια ξυλινη πορτα .Μου απαντησαν πως δεν την ειχαν πεταξει και την ειχαν φυλαξει στο υπογειο.
Αφου λοιπον πηρα θετικη απαντηση και ετρεξα να της ριξω μια ματια ,αποφασισα μεσα σε δευτερολεπτα οτι την θελω και θα την παρω στην Αθηνα να κανω κατι ομορφο με αυτην .
Απο εκεινη τη στιγμη και επειτα περνουσαν απο το μυαλο μου χιλιαδες ιδεες που περιμενα να φτασω αθηνα να της υλοποιησω .
Μετα απο αρκετο μπλα-μπλα ειμαι στην ευχαριστη θεση να σας παρουσιασω : Τα Τα ΤααααΑ!
την πορτα του κατωιου , ομολογω οτι ειναι πανω απο 150 χρονων και για μενα ενα αριστουργημα .
Ισως να μην μπορειτε να φανταστειτε ολα οσα σκεφτηκα να κανω μολις την ειδα , πιστευω ομως θα σας εκπληξει το αποτελεσμα οπως και εμενα οταν τελειωσα με αυτην.
1ο βημα ) ξεκινησα με ενα λεπτο γυαλοχαρτο να τριβω ολη την πορτα καλα.
το χρωμα που ειχε πανω της μου αρεσε γιατι ταιριαζε με τον μοντερνο χωρο μου στο διαμερισμα μου ,στην Αθηνα , απλα θα προσθετα καποιες πινελιες με χρωματα κιμωλιας οπου χρειαζοταν και ηταν απαραιτητο.
2ο βημα ) χρησιμοποιησα καποια απο τα καλουπια που εχω αγορασει για να διακοσμησω με πηλο καποια μερη της πορτας .
3ο βημα ) η πορτα δεν ειχε κλειδαρια , χωρις κλειδαρια ομως δεν θα ειχε αξια . Σκευτηκα λοιπον να της φτιαξω μια κλειδαρια ενωνοντας πολλα κομματια πηλου μεταξυ τους και κανοντας μια τεχνοτροπια να μοιαζει σιδερενια και παλια .
δεν εμεινα ομως μονο εκει , εφτιαξα μια αλυσιδα με πηλο και το κλειδι της κλειδαριας και ειδου το αποτελεσμα
5ο βημα ) Σκεφτηκα οτι θα ηταν πολυ ομορφο μεσα στο μεγαλο τελαρο να εβαζα εναν καθρευτη , οχι ομως εναν τυχαιο καθρευτη . ηθελα κατι να ταιριαζει με την παλαιοτητα της πορτας και να της δινει ακομα μεγαλυτερη αξια . οποτε πηρα τα μετρα και παραγγειλα εναν καθρευτη με εφε που να δειχνει την οξειδωση του απο τον χρονο και επιπλεον προσθεσα και μερικα ξυλινα διακοσμητικα τα οποια και περασα με χρωμα αφου τα τοποθετησα πανω της και ειδου το αποτελεσμα :
6ο βημα και τελευταιο ) αφου καμαρωνα για αρκετη ωρα για το ποσο πολυ μου αρεσε για αυτο που εβλεπα μπροστα μου , παρεμενε ενα τελευταιο πραγμα . να παρει την θεση της εκει που της αξιζει ,οχι πλεον σαν πορτα που θα κλεινει και θα ανοιγει στο κατωι γιατι γερασε ποια για τετοια, αλλα σαν κατι που θα διακοσμει τον τοιχο μου και θα φερνει αναμνησεις απο μια αλλη εποχη .
Την εποχη της Γιαγιας και του Παππου .
ελπιζω να σας αρεσει και εσας οπως αρεσε και σ εμενα !!
